dokonywać [dokazywać] cudów
- dokonywać [dokazywać] cudów
dokonywać [dokazywać] cudów {{/stl_13}}{{stl_7}}'robić wszystko, co da się zrobić, dla osiągnięcia celu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zawodnicy polscy dokonywali cudów na boisku. Dokazywał cudów, aby zdobyć pracę. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
dokazywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dokazywaćzuję, dokazywaćzuje {{/stl 8}}– dokazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, dokazywaćkażę, dokazywaćkaże {{/stl 8}}{{stl 7}} osiągać upragniony cel; dokonywać czegoś zamierzonego, realizować coś : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cud — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. cudzie; lm M. a || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zjawisko nadprzyrodzone, nadnaturalne, świadczące o ingerencji Boga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cud odzyskania wzroku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cud — m IV, D. u, Ms. cudzie; lm M. a ( y) 1. «zjawisko, które według wierzeń religijnych nie wynika z praw przyrody, lecz daje się wytłumaczyć tylko interwencją Boga» 2. «rzecz, zjawisko niepospolite, niezwykłe, wywołujące zdumienie, podziw; także… … Słownik języka polskiego
dokonać — dk I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj, dokonaćał, dokonaćany dokonywać ndk VIIIa, dokonaćnuję, dokonaćnujesz, dokonaćnuj, dokonaćywał, dokonaćywany a. I, dokonaćam, dokonaćasz, dokonaćają, dokonaćaj 1. «zrobić coś, doprowadzić do… … Słownik języka polskiego